یادداشت عطیه عیاردولابی
1403/9/10
همدم زن باهوش و با استعدادی بود. تو سی سالگی بعد ۱۴ زایمانی که فقط سه تاش براش موندن و بعد از دست دادن همسر و بیپشت و پناه شدن، خودش به تنهایی با مهارتهایی که داشته زندگی رو میچرخونه. تا اواخر عمر هم همیشه دنبال یاد گرفتن مهارتهای جدید بود. آشپزی، خیاطی، بافتنی، انواع زیرشاخههای اینها رو استاد میشه و البته یه دل مهربون و یه قلب بزرگ داشته که از همه این تواناییهاش برای کمک به بقیه یا خوشحال کردنشون استفاده میکرده. همدم نتونسته بود درس بخونه. وقتی خواسته بره مدرسه و باباش فهمیده باید پشت میز بشینن گفته پس فردا دخترم از دست میره. اون موقع پشت میز نشستن رو نماد نامسلمون شدن و دوری از اصل و اعتقادات میدونستن. برای همین همدم تو سن بالا میره نهضت تا سواد خوندن و نوشتن و حساب کتاب یاد بگیره. به اینجا که رسیدم پیش خودم فکر کردم اگه جامعه شرایط بهتری داشت یا اگه پدر و مادرها انقدر دگم و سختگیر نبودن اینهمه استعداد هدر نمیرفت و همدم به کجاها که نمیرسید. اما کتاب که جلو رفت فهمیدم همدم و استعدادهاش هدر نرفت. درسته با معیارهای ما دکتر و وکیل و مهندس و معلم نشد، اما آدم با لیاقت و بااستعداد مثل آبِ روانه. هر جا جلوش مانع بذاری، از جای دیگه مسیرش رو ادامه میده. هر بار میومدم حسرت بخورم که شرایط مانع پیشرفت همدم شد به خودم یادآوری میکردم دیگه باید به کجا میرسید؟ اگه هدف و غایت زندگی یه نفر رشد و کمال شخصی و مفید بودن برای بقیه انسانهاست، همدم در حد اعلای این هدف بوده. تو زمانهای که کلمات اطواری مثل کوچینگ، توسعه فردی، پرسونال برندینگ و این حرفا نبوده همدم به ظاهر بیسواد همه اینا رو داشته و به دیگران هم یاد داده. همدم اول همدم بوده بعد مادر شهید و مادر جبههها و مادر دخترای بیجهیزیه. خانم رجبیراد روایت دلچسبی از خانم زهرا محمودی معروف به همدم یا مادر ارائه داده. ما رو کنار خودش تو ICU بیمارستان مینشونه و برامون تعریف میکنه همدم چطور همدم شد. به قول خود خانم رجبیراد، اگرچه فعالیتهای همدم تو دوران دفاع مقدس خیلی خاص و متفاوت بود اما بخش مادرانه شخصیتش به همه کارهاش غلبه داشت و باید همدم رو از همین بخش و زاویه نگاه میکردی تا کارهاش تو دوران انقلاب و دفاع مقدس قابل درک میشد. علیکم به خوندن این کتاب که بهمون نشون میده صالحین و ابرار تو همین دوران معاصر بودن و چه شکلی بودن.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.