یادداشت محمدکاظم حقانی فضل

        دهه هفتاد بود فکر کنم که خواندم. سر و صدای زیادی به پا کرده بود. رمانی است عمومی ولی سطح آن از پاورقی‌های معمولی بالاتر است. جذاب بود و پرکشش. داستانی تک خطی داشت تقریبا.  فضاسازی در دوران گذشته و زندگی در روزگاری مثل اواخر قاجار و اوایل پهلوی داستان را خواندنی‌تر کرده بود. به نظرم یکی از پرخواننده‌ترین کتابهای ایرانی است