یادداشت الهام دهدشتی

        دوستش داشتم و طی حدودا ۳۶ ساعت بی وقفه و بی توجه به کارهای مانده ام خواندمش و نتوانستم زمین بگذارم.
شخصیت ها چقدر ما به ازای بیرونی و واقعی داشتند، شاید هم فقط دهه شصتی ها اینقدر خوب ارتباط میگیرند، اول که خریدمش میخواستم با دختر نوجوانم اشتراکی بخوانمش ولی همان صفحات اول فهمیدم فعلا باید قایمش کنم تا زمانش برسد.
با اینکه حال و هوای کتاب طنز بود  ولی  بر اساس تاریخ هایی که ذکر میکرد منتظر بودم به عنوان یک اتفاق مهم و خیلی مهم در آن برهه از تاریخ از فوت امام خمینی هم حرفی میزد.
مغزم هنوز از حرافی و دروغ های محسن پر است، نمیدانم نویسنده‌ی  سریال "وضعیت سفید" از این کتاب الگو گرفته یا آقای صدقی از آن سریال! وگرنه چه سری است که پسرهای نوجوان حتما با خران درد و دل کنند😂