یادداشت همتا

        این کتاب رو اولین بار ۶ سال پیش خریدم و خوندم و عاشقش شدم. تو سخت ترین روزهای زندگیم بودم و نوشته های نسیم مرعشی آرومم کرد.
با تک تک شخصیتاش ارتباط گرفتم انگار خودم تو داستان بودم.
حسی که موقع خوندنش داشتم رو می‌تونم با نقل قولی از کتاب "خاطرات کتابی احمد اخوت" بیان کنم:
"" واژه هایت تنهاییِ بی قرار مرا نشانه می گرفتند و من می خواستم تو را ذره ذره و آهسته بخوانم، مبادا لذت تازگیِ عبارت هایت را از دست بدهم. واقعا دوست داشتم همه ی هجاها و صامت هایت را ببلعم. ""
 همون سال یه نفر ازم قرض گرفت تا بخونه، اون آدم رفت و کتاب موردعلاقه ی من هم باهاش رفت و دیگه بهم پس نداد... بارها خواستم دوباره یه نسخه دیگه شو بخرم ولی هیچی برام همون نسخه ای که اولین بار خوندم نمی‌شد.
اما الان بعد از ۶ سال دوباره خریدمش چون دلم براش تنگ شده بود و انگار یه چیزی تو کتابخونه‌م کم بود.
الان پاییزِ من (کتابِ عزیزم) به خونه برگشته🧡