یادداشت طیبه جاری

        کتاب در مورد رنج است. رنجهای یکی از زنهای جامعه که کم هم نیستند. منتها ممکن است کم شنیده باشیم و یا در اطرافیانمان کم دیده باشیم. اما دلیل نمی شود که نباشد.  یکی از دلایل کم شنیدن این جور ماجراها جرات و جسارت نویسنده است در نوشتن این ماجرا برای عموم که هر زنی این جسارت را ندارد و بسیار قابل تحسین است.
هر چند یک جاهایی را خلاصه گفته و کمتر از احساساتش حرف زده. چنین موضوع هایی هر چند به گفته خیلی ها دردناک است و خوانشش برای خیلی ها سخت است ولی به نظر من یک وظیفه است برای عموم تا در صورت مواجهه با این افراد حداقل بدانیم چگونه با آن ها برخورد کنیم و کمی از درد و رنجشان را درک کنیم. حتی اگر نمی‌توانیم باری از روی دوششان برداریم با حرفهایمان نمک بر روی زخمشان نپاشیم.