یادداشت زهرا سادات شفیعی

        از اون کتابهایی بود که نه دلم میخواست زمین بزارمش، نه دلم میومد بخونم تموم بشه، یک برزخ شیرین😍
وقتی تموم شد بغلش کردم محکم، چقدر مستوره شبیه من و ما و خیلی از مادران شبیه ماست، چقدر لطیف بودو زیبا
حتما دوباره   میخونمش، اما این بار آرامتر ، سطر به سطر تا غرق بشم تو لطایف این کتاب🥰 تو خاطرات مشترکمون و مرور مسیری که طی شده