یادداشت Boshra

        توی مقدمه ایرج طهماسب گفته با چهره ی دیگری از من آشنا میشید.
خب ای کاش آشنا نمیشدم.
بخش هاییش کشش نداشت، یه بخش هاییش تکراری و کلیشه ای بود، یه بخش هاییش تصنعی و شعاری بود. در مجموع خیلی شگفت انگیزه که کتابی که به زور 100 صفحه میشه این همه ضعف رو باهم توی خودش جا بده.
یه چیزیش که خیلی آزاردهنده بود این بود که فضا و سبک و ژانر داستان‌ها انقدر با هم فرق میکرد که من هیچ جوره نمیتونستم 
 هضم کنم چطور پیش خودشون توجیه کردن که این مجموعه عناصر بیربط رو یک جا کنار هم جمع کنن و بهش برچسب یه کتاب بزنن؟ همین که به جز سه قصه هیچ اسم با مسمای دیگه ای نتونستن روش بذارن به نظرم زنگ خطر خوبی بوده.