یادداشت به‌ناز نایب‌زاده

        زندگی طغیانی ست بر تمامی درهای بسته و پاسداران بستگی. هر لحظه ای که در تسلیم بگذرد لحظه ای ست که بیهودگی و مرگ را تعلیم می دهد…

باری گریختن، تنها از احساسات کودکانه خبر می دهد؛ اما تکرار در گریز، ثبات در عشق را اثبات می کند.
من ایمان دارم که عشق، تنها تعلق است. عشق، وابستگی ست. انحلال کامل فردیت است در جمع.

آنچه هر جدایی را تحمل پذیر می کند اندیشه پایان آن جدایی ست.

زندگی، تنهایی را نفی می کند، و عشق، بارورترین تمام میوه های زندگی ست.