یادداشت ماه آسمان 🇮🇷

        ویرایش شده.
۱. متن جدید
حالا با دید بازتری مینویسم، حالا که برای دوم خوانده ام.سرزمین پریان همیشه جذاب بوده، حالا اگر داستان روایتگر قصه های پشت پرده باشد جذاب‌تر.
ضرباهنگ کتاب تند است، اتفاقات سریع و بی وقفه شما را به سمت جلو هل میدهد، شخصیت ها جالب و گیرا هستند، اما کتاب یک ضعف اصلی دارد، پرداخت کم، عبور سریع از کنار وقایع  اگر چه شتاب قصه را زیاد میکند اما از شیرینی اش کاسته و اجازه نمیدهد، احساسات ته نشین شوند.دومین مشکلم توصیف های محدود است، توصیف های که تصویر سازی نمیکند، سایه ای از انچه خست را نشان میدهد. سوم شخصیت ها خوبند اما نیاز به بسط و گسترش دارند که احتمالا در جلد های بعدی این رفع میشود.
اگر بگویم از خواندنش لذت نبردم دروغ است اما مشکلاتی هست که حالا دارم میبینم و قبلا به چشمم نیامد.
۲.متن قبلی
 دومین باری که در سرزمین قصه های پریان قدم میزنم، یقین دارم اگر سالها قبل زمانی که با داستان ها و انیمیشن هاش زندگی میکردم، کیف دوچندان میبردم.
با این وجود الکس و کانر شخصیت های دوست داشتنی و جذابی هستند.
داشتم فکر میکردم چرا  هیچ‌کدام از نویسنده های ما به خلق چنین دنیاهای جذابی در بستر فرهنگی خودمون فکر نکردن...
چرا این همه افسانه و قصه ی قدیمی، این همه شخصیت تاریخی دست‌مایه‌ی خلق چنین آثاری نشده...
مهمترین عنصر دنیای کودکی خیال پردازیه، ما این عنصر را از جامعه‌ی خودمون و با تفکرات خودمون دریغ کردیم...