یادداشت محمد ابراهیم آبادی

        دانستن افکار تولیدکنندگان آثار هنرهای تجسمی در قرن بیستم به دلیل ناکافی بودن اطلاعات ما از جنبش‌های این قرن برای درکی دقیق‌تر از آنها لازم است. کتاب حاضر درباره نقد هنری نیست بلکه سعی دارد چهره‌ای دیگر از جنبش‌ها و نظریات بین سال‌های ۱۹۰۰ تا ۲۰۰۰ را بررسی کند. از ویژگی‌های جذاب کتاب مواجه شدن مخاطب با اسامی و شیوه هنرمندانی است که در کتب دیگر کمتر به آنها برخورده‌ایم.
به گفته لوردانا پارمزانی خیانتی غیر اخلاقی در رسانه‌های مختلف از تلویزیون گرفته تا مجلات و کتاب‌ها بر علیه انعکاس صحیح مطالب در حال رخ دادن است. رسانه‌ها به جای پرداختن به امور آموزشی در حال فروش جنجال و هیاهو هستند. نویسنده کتاب این تقصیر را بر گردن خود مکاتب هنری و موزه‌ها نیز می‌داند. این مسائل منجر به این شده‌اند که بیشترین سردرگمی در درک هنر مدرن برای مخاطبان پیش آید. چرا که ابراز نظرهایی که هیچ ربطی به هنر ندارند از همیشه بیشتر شده است. 
یکی از اهداف اصلی این کتاب پرده برداشتن از آن‌چه در پس فرم‌های زشت و زیبای هنر مدرن به سرعت نمی‌توان آنها را دریافت کرد: انگیزه‌ای تاریخی که ذهنی نیست بلکه عینی است و در نتیجه برای همه قابل درک است. از نکات جالب کتاب به پرسش گرفتن "ذهنیت" است. 
کتاب پیش رو برای تمام کسانی که تمایل دارند روند هنری قرن بیستم را درک کنند از جمله دانشجویان، هنرجویان، اساتید، فرهنگیان و‌ خرده فرهنگیان می‌تواند مفید باشد.