یادداشت نرگس عمویی

        اَه، چقدر دردناک و ناراحت‌کننده. لعنت به هرچی جنگ‌ه.
خیلی واضح و تلخ، نشون می‌ده که چقدر راحت آدم‌ها به خاطر منافعشون رنگ عوض می‌کنن و و چیزهایی رو فراموش می‌کنن که فکر می‌کردن هیچ وقت رها نخواهندکرد.
سرِ نامه‌ی پایانی جا خوردم.
 از جنگ همیشه فقط خون و خون‌ریزی و تفنگ و تانک دیده و شنیدم و هیچ‌وقت با این جنبه‌ی جنگ، روبرو نشده بودم. که شاید تلخ‌تر از کشته‌شدن‌ها و خون‌ریزی‌ها بود. چه چیزهای دیگه‌ای که این میون از بین نرفته و به چشم نیومده.