یادداشت فهیمه پورمحمدی

        مجموعه‌ی واقعا متنوع و جذابی بود. خواندنش طول کشید چون اوایلش بودم که هدیه دادم به برادرم. دو سه هفته بعد که دوباره خریدمش، اواسطش بودم که هدیه دادم به دوستم. این‌بار خیلی طول کشید تا بخرم و تمام کنم. 
در کل خوب بود، به جز دو سه روایت روی اعصاب. 
کهنه شرم، تاریک روشنای کوره و گیسوی حور در امین حضور عالی بودند. خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی عالی. مجلس مواجهه‌ی مهدی امارات و مهدی قمی هم خوب بود. اما چندتایی از نظرم بد بودند، مثل بغض دونفره.