یادداشت سپیده اسکندری

        در این داستان که اشاره‌ای به داستان فیلم مولانا است چ، نویسنده میخواهد بگوید که تاریکی وجود ما مانع دیدن و کشف حقیقت واقعی است. نویسنده می‌خواهد بگوید در دنیایی بااین همه پستی و پلیدی کاری جز خیال‌پردازی نمیشه کرد

بیش از این خودرا فریب مده؛ دیگر هرگز نه این یادداشت‌ها را دوباره خواهی خواند، نه سالنامه‌های رومی و یونانیان قدیم را، و نه کتاب‌هایی را که برای روزگار پیری کنار نهاده‌ای. پس بسوی مقصد بشتاب؛ از امیدهای واهی چشم بپوش؛ و اگر در اندیشه‌ی سعادت خود هستی، تا می‌توانی خود را نجات ده.
ص۳۲