یادداشت عبدالله گیوه چی

        داستان‌های کتاب، مناسب بزرگسال است و دهه ۶۰ی ها ارتباط بیشتری با آن می‌گیرند چرا که حوادث داستان برایشان ملموس‌تر است و بعضا تجربیات مشابهی دارند.

اینکه شخصیت داستان‌ها با یکدیگر ارتباط داشتند، برایم جالب بود. مثلا شخصیت داستان اول برادرِ شخصیت داستان آخر است. و شخصیت یک داستان دیگر، همسایه‌ی شخصیت‌های داستان قبلی‌اش. این تکنیک این حس را در من ایجاد می‌کرد که تمام داستان‌ها در یک فضای شهری و در بطن زندگی روزمره در جریان است. 
شناخت چالش‌ها و مشکلات آدم‌هایی که نمی‌شناسیم به درک رفتار آن‌ها و همدلیِ بیشتر کمک می‌کند.