یادداشت آشیخ دکتر
1404/5/5
شیخ جلیل، عالم ربّانی، خادم المسلمین، حاج شیخ غلام‌رضا فقیه خراسانی، یا آن‌گونه که بیشتر در بین افواه مردم شایع است، شیخ یزدی، مردی پاک طینت از دل کویر بود که ریش‌سفیدان این قوم در یزد و اطراف هنوز هم او را و منشش را کمابیش به خاطر دارند.
فقیهی از زمره روحانیون عظام که در جای جای این خاک مقدس، عمر شریف خویش را وقف خدمت به اسلام و مسلمین کردند ولی به دلیل دوری از مرکز و قیل و قال روز با مرگ پیران امت یاد و خاطره‌شان از اذهان عموم پاک می‌شود.
این کتاب و کتب این‌چنینی نه برای شیوخ فقید که برای ما درس عبرت است و نگهبانی برای خاطرات ما تا فراموش نکنیم روحانیت اصیل و سنتّی در تمام این اعصار، در صعوبت و سهولت چگونه با مردم و بین مردم زیسته و امت را امامت کرده است.
رحمت خدا بر حاج شیخ و تمام شیوخی که در جای جای این سرزمین پهناور در راه اعتلای دین کوشیدند و این روزها نامی از آن‌ها باقی نیست...
عابد و زاهد و صوفی همه طفلان رهند
مرد اگر هست بجز عالم ربانی نیست
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.