یادداشت دشت پارسوا

        سارا میلز برای تحلیل آثار زنان الگویی را با عنوان سبک‌شناسی فمینیستی مطرح کرده است که براساس این الگو آثار زنان در سه سطح واژگانی، نحوی و گفتمان بررسی می‌شوند. مریم عزیزی یکی از نویسندگان ایرانی است که با نوشتن مجموعۀ دشت پارسوا به عنوان نویسنده‌ای موفّق در ژانر فانتزی برای نوجوانان ظاهر شده است. در رمان حومه‌ی سکوت، نخستین کتاب از این مجموعه چهار مؤلّفه‌ی بسامد زیاد کاربرد رنگواژه‌ها، تعدّد شخصیّت‌های زن، کاربرد محدود دشواژه‌ها و واژه‌های متعلّق به حوزه‌ی زنان بیشترین نمود را در سطح واژگانی داشته‌اند. رده‌ی سنّی مخاطبان کتاب سبب شده است که نویسنده از رنگواژه‌های متعددی در بیان داستان و تصویرسازی‌های خود بهره گیرد و دشواژه‌هایی اندک به کار ببرد. نگاه زنانه‌ی نویسنده، وی را بر آن داشته تا دشواژه‌ها توسط شخصیّت‌های مذکّر بیان شوند. همچنین نویسنده رویکرد ویژه‌ای به خلق شخصیّت‌های مؤنّث داشته و دختر نوجوانی را به عنوان شخصیّت اصلی رمان خود برگزیده است.
در سطح نحوی، نگاه جزئی‌نگر نویسنده به همراه فضای خیالی حاکم بر ژانر فانتزی، او را به استفاده از جملات کوتاه و توصیفی واداشته است. بسامد بالای جملات پرسشی، جملات بی‌پایان و استفاده از نشانه‌های فرازبانی از دیگر ویژگی‌های نگارش زنانه در سطح نحوی است که نویسنده از این دو مؤلّفه در راستای ایجاد تعلیق در داستان، تقویت پیرنگ آن، نزدیک ساختن هرچه بیشتر داستان به ژانر وحشت و افزودن بر فضای تخیّلی و رازآلود آن بهره گرفته است. در سطح گفتمان، در بعد شخصیت‌پردازی، پیرنگ و کانونی‌سازی جنسیت نمایان شده است. بررسی و تحلیل سبک نوشتار زنانه در رمان حومه‌ی سکوت نشان می‌دهد گونه‌ی ادبی یا ژانر حاکم بر اثر، به دلیل تأثیرپذیری از اساطیر مادرخدایی نقش‌های جنسیتی در بعد شخصیت و پیرنگ متعادل گشته است و تعامل دوسویه‌ی جنسیت نویسنده و ژانر ادبی، عاملی است که از چشم پژوهندگان این عرصه پنهان مانده است.

مقاله‌ی «بررسی سبک نوشتاری زنانه در فانتزی با تکیه بر رمان دشت پارسوا : 1 حومه‌ی سکوت»
محل انتشار :
هجدهمین کنفرانس انجمن ترویج زبان و ادب فارسی ـ 1402 
نویسندگان :
آرزو پوریزدان پناه کرمانی، دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد
زینب شیخ حسینی، دانشیار دانشکده حضرت نرجس دانشگاه ولیعصر ـ رفسنجان

 لینک مقاله در سیویلیکا :
https://civilica.com/doc/1975092