یادداشت زهرا بزرگ زاده

        ۱- نگاه جالبی بود اما جدید و پر از نکته نبود.
۲- تعاریف از این کتاب از محتوای اون فراتره. 
۳- نکته‌ی کلی: کاش می‌شد «تمثیل» از متون مذهبی، تفسیری و ... رخت ببنده. تمثیل از اون وجه که با واقعیت متفاوته، ذهن رو از فهم مطلب دور میکنه. استاد فلسفه اسلامی شریفی داشتیم که می‌گفت من پای تخته چیزی نمی‌نویسم تا ذهنتون «تنبل» نشه. و مثال نمیزنم چون تمثیل قاتل مفهومه، چون مفهوم رو به مصداقِ ناتمامش تقلیل میده‌. در نهایت باید بگم مثال‌های این کتاب هم برای من راهگشا نبود، چه بسا نشان از ناپختگی داشت.
۴- گمانم به جز دو صفحه، اگر فقط صفحات آخر کتاب هم خوانده بشه، مطلب قابل درکه.




خطر اسپویل!
۵- سه ستاره به خاطر تفسیر آیه‌ی «والعصر»، زمانه‌ها، بی‌گناه‌اند! یاد خودمون افتادم که تقصیر همه‌چیز رو گردن «عصر روشنگری یا مدرنیته» می‌دونیم :))

×راستی. منطق پشت تفسیرشون چیه؟