یادداشت آریانا سلطانی

        .
تضادهای درونی ما
اثر کارن هورنای
ترجمه محمد جعفرمصفا

.
کارن هورنای، روانکاو و پیرو مکتب نئوفروید و زاده آلمان بود. او را یکی از بزرگترین تئوریسین های روانکاوی مدرن میدانند و کتب او با زبانی ساده به شرح و بررسی روان آدمی میپردازند. وی برخلاف فروید که علت اساسی بیماری‌های روانی را سرکوب نمودن تمایلات غریزی و از همه مهم‌تر غرایز جنسی می‌داند، معتقد است که بیماری‌های روانی حاصل روابط خشن و ناهنجار افراد محیط با کودک میباشد.
.
.
"وجود تضاد، دلیل بیماری روانی و وجود حالات عصبی نیست. گاهی که تمایلات، احتیاجات و اعتقادات ما با دیگران برخورد میکنند، ایجاد تضادهایی مینمایند."

از نظر هورنای، که در بخش نخست این کتاب به آن پرداخته، ریشه و ساختار عصبیت، از طریق اطرافیان کودک به او منتقل میشود. رفتارهایی همچو تحقیر و تخفیف، ترساندن، ظلم و اجحاف، زورگویی، سخت گیری، عدم توجه به ضعف های طبیعی و به تمایلات خاص کودک، به راحتی اعتماد به نفس او را متزلزل و هسته وجودی اش را سست و ضعیف میکند. کودک به طور کلی متوجه میشود که باید به طریقی با اطرافیان خشن، ناهنجار و آزار دهنده خود مدارا و مماشات کند.
از طریق سه مکانیزم "مهرطلبی" که به پذیرش و تسلیم منتهی است. مکانیزم "برتری طلبی" که با پرخاش و جدال و خشونت متقابل همراه است، و مکانیزم "عزلت گزینی" که نوعی رجوع به درون برای پناه داشتن است.
.
در بخش دوم نیز به این مبحث که چنین مسائلی، در باطن برای کاهش اعتماد به نفس و ضعیف تر شدن فرد چه زیانی به همراه دارند پرداخته شده است.
همینطور به مبحث "خود ایده آلی" و میل به عناد به خود، خودآزاری، معیارهای سرسختانه، ترس از تماس با دیگران، که در پی خود ایدالی پدید می آید میپردازد و واکنش تعکیس( آنچه در درون جریان دارد را به دیگران نسبت دادن.) را نیز در پی شناخت عواقب شدید شدن این تعارضات برایمان تشریح میکند.

.
.
خواندن این کتاب کم حجم اما پر مایه را به شما عزیزان توصیه میکنم.

در پناه خرد

.
پی نوشت: از ترجمه، و همچنین دستبرد مترجم به متن اصلی چندان رضایت نداشتم.