یادداشت صالح ملک

        بریده ۱:
"سال‌ها گذشت تا باور کنم در این گوشه از کره‌ی خاکی هیچ آرامشی بدیهی نیست‌. تقدیری تلخ، خاک این ناحیه را فرا گرفته است که در بازی تلخش هر لحظه ممکن است به ویرانه‌ای بدل شود، حتی اگر سرزمین زایش باشد و صلح، حتی اگر زیبایی آدم‌هایش توصیف ناپذیر باشد. نقشه‌های جهان پیش چشمم راه می‌روند. خاور نزدیک، خاور میانه، و حالا انگار تمام جهان. هیچ جای دنیا هیچ چیزی بدیهی نیست. تاریخ همان قدر که سرِ جلو رفتن دارد، توانِ عقب‌بازگشتن هم دارد. این همه جلو رفته‌ایم و این همه عقب‌گرد کرد‌ه‌ایم. می‌ترسم از گم‌کردن و از دست دادن و عقب‌گرد کردن. می‌ترسم و از ترس جز روایتی خراب و ویران زاده نمی‌شود."