یادداشت سامان

        بهترین کار براهنی نبود ولی حتما خواندنی بود و ارزش وقت گذاشتن داره.رحمت معلمی که تو مدرسه به شخص شاه فحش میده و توسط یکی از همکارانش که با ساواک همکاری میکنه لو میره و به  تبع آن بازداشت میشه.این در حالی است که شش هفت ماهی بیشتر از ازدواج او نمیگذره.چه در این اثر چه در چاه به چاه و چه در رازهای سرزمین من،وقتی براهنی از زندان و انفرادی و شکنجه میگه به غایت تاثیرگذار و جانکاه توصیف میکنه.نفرت او از رژیم پهلوی در آثارش به خوبی قابل مشاهده است.همیشه معتقد بودم هنرمند بهتره با ابزارش حرفش رو برسونه .چیزی که در آثار براهنی ملموس و قابل مشاهده است.
در ادامه کمی از جزئیات داستان لو میره:
ساواک به رحمت پیشنهاد همکاری میده تا از مجازات حبس دو تا چهار ساله رهایی پیدا کنه.رحمت با خودش فکر میکنه و زوایای مختلف این پیشنهاد رو میسنجه.از یه طرف نگران همسرش هست و از طرفی قطعا با این پیشنهاد مختلفه.این فکرهایی که در اینجا به سر رحمت میفته برای من یکی از درخشان ترین بخش های کتاب بود که چقدر خوب براهنی وسوسه های فکری شخصیت رو به روی کاغذ آورده بود..
از خواندن آثار براهنی بسیار راضیم.در حال حاضر فقط کتاب آزاده خانم باقی مانده.روحش شاد.