یادداشت علیرضا جاهداری

        درخت مقدس» با آن‌چه گذشتی از کتاب اول شروع می‌شود. انگار نگارنده قصد دارد با این‌کار کشتی داستان را از پس‌ دریای مواج و پرالتهاب کتاب اول عبور دهد و به ساحل آرامی برساند تا بتواند بستر اتفاقات و التهابات تازه را برپایه‌ی آن بچیند. البته قابل انکار نیست که این اتفاق بعد از اتهابات کتاب اول ممکن‌است برای خواننده حوصله‌سربر باشد. اما با پیش‌رفت داستان، کم‌رنگ‌تر می‌شود.
داستان این کتاب درباره‌ی دوره‌ی گذار از سنت به مدرنیته است. سنتی که نسل به نسل و سینه به سینه از پدران به پسران رسیده اما حالا که کارآیی سابق را ندارد، وقت تغییر آن است. اما عده‌ای که همیشه خورجین‌شان از جهل عوام پر می‌شود، اجازه این تغییر را نخواهند داد.