یادداشت

        انتظار حرف های تکنیکال تری داشتم ولی خب بازهم به نسبت بد نبود.
چنتا نکته ی جالب ازش یاد گرفتم که به نظرم باعث میشه برای من خوندنش بیارزه :
اول اینکه زیادی تشویق کردن بچه با مدل "آفرین چه بچه ی باهوشی" ممکنه باعث بشه که نتونه با شکست درست و به راحتی کنار بیاد، و بهتره که تمرکز روی "پرتلاش" بودن بچه باشه تا هوشش. 
دوم اینکه من فک میکردم برای چیزهای کوچیک هم باید به شدت تشویقش کنم، غافل ازینکه تشویق زیادی و نامتناسب با تلاش بچه باعث میشه که از پتانسیلش استفاده نکنه و یه جورایی با خودش فکر کنه "من که اول آخر همونقدر تشویق میشم. چه کاریه به خودم زحمت بدم؟"
(نکات بعدی یه کم ریزتر و شخصی ترن و شاید به درد بقیه نخورن.)