یادداشت بابک فروغی

        الف. پیش از خواندن کتاب: خب من عاشق کتاب هدیه گرفتنم، معمولاً این هدیه‌ها نکات جدی‌ای میگه در مورد اینکه شخص هدیه دهنده چه نگاهی به تو داره. و وقتی کتابی هدیه می‌گیرم یک جور حس مسئولیت در موردش دارم که باید به اون شخص احترام بگذارم و کتاب رو حتما بخونم. این کتاب‌های هدیه داده شده یا پیشنهاد شده معمولا سیرهای مطالعه منو دستخوش تغییرات جدی میکنن و تقدم و تأخر خوندن کتاب‌ها رو به هم میریزند.
حالا تو این شرایط خواهرزاده‌ی عزیزم، این کتاب رو در روزهای بیماری من آورده در خونه و بهم داده تا بخونم تو این روزا و به کتاب یه یادداشت پر از عشق و محبت هم ضمیمه کرده و آرزوی سلامتی زودتر و توصیه به قوی بودن و... پس من نمی‌تونم مقاومت کنم و کتاب رو میخونم، هر چی که باشه! و با لذت هم میخونم، حتی اگه فکر کنم که برام جذاب نیست، هر چند در مورد این کتاب که ازش شناخت خاصی ندارم حس خوبی در من هست! و دلیل اصلی هم احتمالاً علاقه‌ای است که به معدود آثار خوانده شده از هاروکی موراکامی دارم، و این کتاب هم از ادبیات معاصر ژاپن است و نام نویسنده هم خیلی شبیه به هاروکی موراکامی :)))

ب. در حین خواندن کتاب: ترجمه‌ی کتاب حقیقتاً ضعیف است و مترجم به دم‌دستی‌ترین شکل ممکن، این کتاب ژاپنی را از روی نسخه‌ی انگلیسی ترجمه کرده است؛ چند نمونه:
اتسکیکو، این چیز عجیب‌و‌غریبی برای گفتن است.
اقدام برای برگرداندن سطح راحتی‌ای که ما داشتیم زیاده‌از‌حد خسته‌کننده می‌بود.
به‌وضوح جاینتز تیم مورد علاقه‌ی من است.
فقط یک نوع بازار وجود دارد، بدون تردید. می‌دانی، جایی که آن‌ها هر چیزی را که مربوط به خانه است می‌فروشند.

ج. مجدداً در حین خواندن کتاب: کتاب نه جذابیت خاصی دارد، نه روایت منسجمی، نه نکته خاصی و نه گره داستانی خاصی. اما مقادیر زیادی توصیف دارد و مقادیر زیادی زندگی؛ البته از نوع ژاپنی‌اش که لااقل برای من اصلا مأنوس نیست! دلیل ادامه دادنش، علاوه بر هدیه بودن کتاب، صرفاً مرضی است که به آن مبتلایم و معمولاً نمی‌توانم کتابی را نیمه‌کاره رها کنم.

د. پس از خواندن کتاب: نکته‌ی خاصی برای گفتن نیست! :)) حدودا یک سوم پایانی رو با سرعتی وصف‌نشدنی خوندم تا زودتر از کتاب جدا بشم! :))) فضای کتاب برای من چیزی نداشت که بخوام در موردش بنویسم. فکر می‌کنم اصلاً و ابدا من جزء مخاطب‌های کتاب نبودم! و در آخر یه بار دیگه خشمم رو از ترجمه‌ی تحت‌اللفظی و ناامیدکننده‌ی کتاب ابراز می‌دارم! :)))