یادداشت Hoora Jafarabadi

        تقریبا یکی،دوسال پیش پشت سرهم کتاب‌های جنیفر‌ای‌.نیلسن را می‌خواندم. اول واژه‌ها در آتش بعد یک شب فاصله و نجات و یادم دادی شجاع باشم و ... قلمش را دوست داشتم، موضوعاتش را می‌پسندیدم و قرنطینه را بدون اطلاع از داستانش به خاطر علاقه ام به قلم نویسنده خریدم. راستش به اندازه کتاب‌های قبلی دوستش نداشتم ولی کتاب قشنگی بود. شاید یکی از دلایل دیگری که ارتباط من را با کتاب برقرار کرد این بود که اسم قرنطینه را که می‌شنوم و احتمالا می‌شنویم یاد آن چندسال می‌افتیم. به‌طور ملموس و واقعی حسش می‌کنیم و احتمالا این کتاب را بیشتر درک می‌کنیم.