یادداشت سمیرا علی‌اصغری

        چطور میشه که کتاب‌هایِ خوبِ اینجوری، مهجور و شناخته‌نشده می‌مونند؟مافیای انتشارات؟ دست‌های پشت پرده؟ استکبار جهانی؟ یا کوتاهیِ آدم‌های اهل مطالعه در معرفی کتاب‌ها؟
چقدر خوب که بهخوان جای خالی‌هارو پر کرده.

درباره کتاب باید بگم تاریخِ وقوع داستان در زمان حکومت صدام و جنگ ایران و عراق نوشته شده. نویسنده درباره جنگ بی‌طرفه، ولی از منتقدان جدیِ دیکتاتوریست و این کتاب درباره یادداشت‌های جوانی است که به زندان افتاده... ایده‌ی جالبِ راوی، که در واقع ردِ پای هوشِ نویسنده است، حذف نقطه‌ها از متن یادداشت‌های زندانه که توی برگردان، معنی بعضی کلماتِ مهم عوض میشه؛ مثل این جمله؛ " در جشن دموکراسی شرکت کنیم" که ترجمه شده " در جعل دموکراسی شرکت کنیم".

بخشی از کتاب؛ "زندگی در اینجا یعنی گندزدن (گذراندن) سه‌چهارم عمر با انتظار کشیدن. انتظار برای چیزهایی که به‌ندرت پیش می‌آیند؛ انقلاب، اتوبوس، معشوق، گودو..."