یادداشت امیرحسین ملکی

بار دیگر شهری که دوست می داشتم
        یه نثر متفاوت از نادرخان ابراهیمی‌
که بیشتر شبیه یک شعر بلنده‌ تا داستان.
گویی یک عاشق زیر بارون راه می‌رود
و با خودش حرف می‌زند.
کلمه به کلمه‌‌اش سرشار از احساسه‌
انگار شمعی دارد می‌سوزد و حرف می‌زند.
      
11

9

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.