یادداشت نوید نظری
1403/10/17
3.7
33
یک کار نمادین یا شاید رئالیسم جادویی از مرحوم بهرام صادقی که چون کوتاه هست خوب درآمده است. داستانهای نمادین الهامبخش اگر از قاعده درآیند و بلندتر شوند کار را خراب میکنند و قلم نویسنده را خشک و اسب خیالش را در گل فرو.... کتاب در خصوص عالم مرگ و ماورا و نیستی است. نام کتاب ملکوت است و نام زنانی نیز در این بین ملکوت شخصیتهای نمادین آن شاید حول آدم ابوالبشر، مادر هستی حوا، شیطان و خدا در چرخش باشند. حتی مودت هم میتواند نامی نمادین باشد. صادقی خواسته در این کتاب تصویر خودش از آفرینش، رحمت خداوند، خباثت شیطان و سنگدلی خدای خودش را به نمایش بگذارد. پدری قاتل فرزند خویش است و عامل قتل پسرش را میبخشاید اما ... و مردمان شهری به امید نشاط و مستی حیات به طبیبی پناه میآورند و طبیب جانشان را میستاند.... شاید با جان کلام او همراه نباشم اما برای قالب و فرمبندی او احترام و اعتبار قائلم...
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.