یادداشت پرسفونه‌ی یک هادس خیالی

        به بهانه‌ی روز‌های محرم خواستم چیزی در باب این کتاب بنویسم ...

از این کتاب برداشت میشود که جامی اهل سنت باشد. و در ابتدا منی که آوازه‌ی بهارستان را از کتاب های درسی دبستان و راهنمایی شنیده بودم این موضوع را نمیدانستم ...

این کتاب پند و اندرز های زیادی را برای ما بازگو میکند ولی محتوای اصلی بیشتر آنان در رابطه با پهلوانی و معرفت در حق دیگران است. من نمیدانستم که برادران و خواهران اهل سنت ما در رابطه با خلفایی مانند یزید و معاویه چه فکری میکنند و جامی در این کتاب یزید و معاویه را به خاطر کارهایی که ما آنها را به خاطر آن لعن و نفرین میدهیم ستایش کرده است و واقعا مایه‌ی تعجب من بود که چطور انسانی میتواند مدح ظلم کسی را بسراید و عجیب تر این بود که در کنار مدح یزید و معاویه از مدح امثال شاه هرمزد و مولا علی (ع) هم گفته بود.

به هر حال کتاب خوبی بود و تصویرگری های جالبی داشت ...