یادداشت سعید رهنما

        اول بگم که یک کتاب خوب رو پیدا کردید...
در دنیایی که همه به دنبال تخصصی شدن از سنین پایین هستند، «گستره» یک سوال اساسی و جسورانه مطرح می‌کند: آیا در دنیای پیچیده امروز، وسعت تجربه و مهارت‌های متنوع، ارزشمندتر از عمقِ یک تخصص واحد نیست؟ دیوید اپستاین(نویسنده) با مثال‌های جذاب، از راجر فدرر تا چارلز داروین، به این سوال پاسخ می‌دهد.
خواندن این کتاب شبیه یک گفتگوی روشنگرانه و پر از شگفتی است که باورهای قدیمی‌تان را به چالش می‌کشد. نویسنده با لحنی محققانه و داستانی، به ما نشان می‌دهد که چگونه بزرگترین نوآوران و موفق‌ترین افراد، اغلب مسیرهای غیرخطی را طی کرده‌اند و به جای تمرکز بر یک چیز، به خودشان فرصت کشف و یادگیری داده‌اند. حس و حال کتاب، ترکیبی از تفکر عمیق و آزادی است؛ آزادی از تله‌ی تخصص‌های اجباری و آزادی برای دنبال کردن کنجکاوی‌هایمان.
نویسنده به ما یاد می‌دهه که "آغازهای کند، پایان‌های سریع دارند" (البته در صورت تداوم دیگه) و این که ذهن‌های متنوع، در حل مسائل پیچیده عملکرد بهتری دارند. مفاهیمی مثل "دروغِ تخصص" یا "آموختن چگونه فکر کردن، به جای چه چیزی فکر کردن" که در کتاب مطرح می‌شوند، فقط اصطلاحات نیستند، بلکه یک رویکرد کاملاً متفاوت به یادگیری و توسعه‌ی فردی هستند. 
در یک جمله پیام اصلی کتاب کاملاً واضح است: 
انعطاف‌پذیری و داشتن یک گستره‌ی وسیع از دانش، بهترین استراتژی برای موفقیت در دنیای نامطمئن امروز است.
پیشنهاد می کنم حتما بخونید...