یادداشت Ãsemoon✨🪐

        چی بگم در موردش؟ واقعا از یه جایی به بعد اشک به آدم امون نمی ده...
اولین کتابی بود که راجع به شهدای جانباز خوندم... آدم غرق خجالت میشه...

عاشقانه شهید و همسرش خیلی واقعی بود...اصلا فانتزی نبود
سیری که همسر شهید از نقطه ی «من آنقدر دوستت دارم که نمی توانم با خدا ازین معامله ها بکنم» تا  نقطه « خدایا من راضیم به رضایت»  طی می کنه، تماما با صبوری و عشق توأمانه و انسان رو متحیر می کنه

کتاب از نقطه عادی شروع زندگی دو آدم معمولی شروع می کنه ، تورو با فرشته ی داستان همراه می کنه و کم کم اوج می گیره  تا نقطه پرواز منوچهر...
دقیقا اون چیزی که از کتاب شهدا انتظار میره
کتاب نه جوریه که حس کنی شهید یه شخصیت کاملا دست نیافتنی بوده و شهید به دنیا اومده  بوده
نه جایگاه شهید رو آورده پایین که حس کنی انگار فرقی با یه آدم معمولی نداشته!
قشنگ روند رشد شهید و همسرش رو تا نقطه شهادت می بینی...

کتاب تو رو با جریان زندگی خانواده جانباز شیمیایی و سختی هایی که دارن آشنا می کنه
ولی این اصلا از شیرینی کتاب  کم نکرده
از ارتباط شهید و همسرش
و خاطراتی که با هم ساختن...

حجمش هم خیلی کمه( ۹۶ صفحه که چند صفحه اش عکسه)