کتابی‌های سید مهدی شجاعی را دوست دارم. قلمش را. ادبیاتش را. همه جوره به دلم می‌نشیند.
این کتاب را بعد از محرم و بیرون از حال و هوای حزنش گوش دادم. ولی انگار درست دهه اول محرم بود. درست عاشورا بود.
این بار واقعه‌ی کربلا را از زبان زینب کبری دوره کردم. کتاب، روضه بود، روضه‌ی ادبی. خیلی از جاهای کتاب کار را رها کردم و نشستم پای روضه‌ی سید.
خلاصه که اگر دلتان روضه از زاویه‌ای جدید می‌خواهد اصلا این کتاب را از دست ندهید.