یادداشت رهامیس

        کاراوال جوری مورد علاقمه که اصلا نمیتونم توضیحش بدم☝🏻
تا الان ۱۱ نفر مجبور کردم که بخرنش ☝🏻
 قلم استفانی گاربر، یک تجربه‌ی روانیه
کتابی که با هر صفحه‌اش، خواننده رو به بازی‌ای دعوت می‌کنه که قوانینش مدام تغییر می‌کنن، و جایزه‌اش، نه فقط پیروزی، بلکه کشف خودته .
گاربر با توصیف‌هایی رنگی، حسی، و گاهی کابوس‌وار، جهانی خلق کرده که هم زیباست، هم ترسناکه
کاراوال فقط یک مکان نیست، یک ذهنه.  
جایی که هر رنگ، هر صدا، هر حرکت، می‌تونه دروغ باشه یا حقیقتی پنهان.
یکی از شاهکارهای این کتاب، بازی با اعتماد خواننده‌ست.  
هیچ‌چیز قطعی نیست.  
نه شخصیت‌ها، نه اتفاقات، نه حتی احساسات.  
و این عدم قطعیت، خواننده رو مجبور می‌کنه مدام بازنگری کنه ،
اسکارلت، با تمام ضعف‌ها و تردیدهاش، قهرمانیه که رشدش ملموسه.  
جولیان، با مرموزی و شوخ‌طبعی‌اش، هم تهدیده، هم پناه.  
و تلا،  مثل جرقه‌ای‌ست که همه‌چیز رو روشن می‌کنه و گاهی می‌سوزونه.
کاراوال نه فقط یک کتاب، بلکه یک دعوت‌نامه‌ست به دنیایی که در آن، احساسات واقعی‌تر از واقعیت‌اند،  
این اثر، با نثر شاعرانه ، شخصیت‌های خاکستری، و فضایی کابوس‌وار،  
نه‌تنها در ژانر فانتزی می‌درخشه، بلکه در دل خواننده، ردّی از جادو باقی می‌ذاره!
پس باید بگم نیاز به سوال کردن نداره ، فقط بلند شو و برو بخونش ☝🏻