یادداشت میثم بال‌زده
1401/08/12
4.0
2
«خشمآبه» کتاب دغدغه‌مند و مهمی است. دست روی سوژه‌ای گذاشته و بحرانی را روایت می‌کند که در معرض آن هستیم اما آگاهی‌ای از آن نداریم و هنوز برای اغلب‌مان حتی مسئله هم نشده. نویسنده با بیست روایت از اهالی غیزانیه و بحران آب‌شان تلاش می‌کند که ما را با ماهیت آن بیشتر آشنا کند. قلم روان است و اغلب روایت‌ها را اول شخص و با لهجه از زبان اهالی غیزانیه به نگارش در آورده. چند روایت اول جذاب و پُرکشش است اما به مرور، به خاطر تکرار مداوم نکات از زبان شخصیت‌های مختلف، کتاب از نفس می‌افتد و خسته‌کننده می‌شود. در کنار جذابیت‌های برخی از روایت‌ها، مهم‌ترین بخش کتاب «گزارش یک بحران» است که در انتهای کتاب آمده و در حدود بیست صفحه، به طور علمی و پژوهش شده، از بحران آب در خوزستان و ایران صحبت می‌کند و راه‌کارهایی نیز ارائه می‌دهد. راه‌کارهایی که اغلب تنها از سوی مسئولین قابل انجام است و همین باعث می‌شود نسبت به این بحران نگران‌تر باشیم، چرا که اگر مسئولین می‌خواستند کار درستی انجام دهند و با این بحران مقابله کنند، احتمالاً این کتاب دیگر سوژه‌ای نداشت تا نوشته شود!
خشمآبه ارزش خواندن دارد، بیشتر هم به خاطر اطلاعاتی که می‌دهد و ما را نسبت به بحرانی که با آن مواجهیم حساس و آگاه می‌کند. کاش مسئولین مربوطه هم این کتاب را می‌خواندند...
7
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.