یادداشت آگاتا هولمز

        به عنوان یه کتاب فانتزی، یه کمی واقع گرایانه پیش رفت که البته علتش هم این بود که فضای داستان توی سه زمان گذشته حال و آینده ی زمین خودمون بود.
من به شخصه این واقع گرایانه تر بودنش رو دوست داشتم و بهتر با ماجراهای پندراگن ارتباط برقرار کردم، ربطش به جنگ جهانی و هیندنبرگ هم برام جالب بود. هرچند به نظرم قضیه به طور عجیبی جمع شد و پایانش می تونست بهتر باشه.
فضاسازی این کتاب هم راجع به آینده کمی جای کار داشت.
اولای کتاب واقعا روان بود اما آخراش یکم از شدت هیجان و اشتیاق برای صفحه ی بعدی اومد پایین.
می تونم بگم این جلدو بین این ۳ جلدی که تا الان خوندم بیشتر دوست داشتم.