یادداشت Fatemeh

        این رمان یه جورایی پر از پیچش و غافلگیریه؛ یعنی تا آخرش مطمئن نیستی کی راست میگه و کی داره بازی درمیاره. داستان پر از فضای تیره و مبهمه، همون چیزی که سبک آلیس فینی رو خاص می‌کنه. از اون کتاب‌هاست که وقتی شروعش کنی، دلت می‌خواد فصل بعدی رو هم بخونی تا معماها باز بشن.

اما از طرف دیگه، بعضی جاها کشش داستان زیادی طول می‌کشه و شاید برای بعضیا خسته‌کننده باشه. آخرش هم مثل بقیه کارای فینی، یه پیچ بزرگ داره که یا عاشقش می‌شی یا حس می‌کنی زیادی غیرمنتظره و غیرواقعیه