یادداشت کوثریاری

        درباره عشق با زمستان می آید باید کامنت کنم که فی الواقع ارتباط زیادی نتونستم بگیرم با داستان. از نویسنده ی خارجی بعیده اینقدر آشفته و پراکنده بنویسه. جالبه که جایزه هم برده نمیخوام نقدش کنم چون بعضی جملاتش قشنگ بودن ولی در حالت کلی داستان بنظر من پیوستگی و انسجام خاصی نداشت یعنی روند به خصوصی رو دنبال نمیکرد. اولش دی ماه خوندم دو سه صفحه دیدم لذت بخش نیست گذاشتم کنار ولی تو قفسه ام بود از طاقچه خریدم تمومش کردم . زیاد طول کشید چون نمیفهمیدم شخصیت اصلی داستان بلخره دختره یا پسر تا این حد! در آخر اینکه همیشه لزوم نداره اونقدر آرایه های ادبی و صور خیال به نوشته اضاف کنیم که مطلب اصلی از دست در بره . چیزی که مینویسیم بیشتر باید مخاطب رو جذب کنه نه خودمون رو. نویسنده این کتاب فک کنم فقط خودش فهمید چی نوشته درمورد اسمش هم باید بگم خیلی به شخصه تمرکز کردم ربطش رو با محتوا پیدا و درک کنم ولی دست مایه ای متاسفانه در آخر حاصل نشد…