یادداشت اسکارلتِ خسته

        قبل خوندن به گمانم میومد که این کتاب باید روانشناسی زرد و این داستان‌ها باشه
تا اینکه از زبون بقیه به گوشم خورد که ن!
این کتاب یه فرق اساسی با بقیه نظریه ها و کتابای روانشناسی داره،اونم اینکه این نظریه از دل رنج بیرون اومده،با گوشت و پوست خودش هر آنچه گفته رو احساس کرده ،راهی برای پذیرش رنج پیدا کرده و معنای زندگیش رو شکل داده
این نظریه زرد و فانتزی، شعار و حرف تو خالی نیست،این نظریه از دل درد بیرون اومده.
اشک ریختم،خیلی اشک ریختم و متأثر  شدم.
یه ستاره کم دادم به این دلیل که بیشتر دوست داشتم از خاطرات نویسنده بخونم،ولی خلاصه بود انگار .
بیشتر به صحبت درباره لوگوتراپی پرداخته شده بود.
خوشحالم از خوندنش