یادداشت فاطمه صابری فر

        واقعا چرا ما می‌خوابیم؟ 
من قبلا خیلی به این سوال فکر کرده بودم اما جوابی پیدا نکردم. 
"وقت خیلی کم است" شَکَم را به خواب زیادتر کرده بود. مگه عمرمون چقدره که نصفش رو بخوابیم؟  
اما بی‌خوابی‌ فصل امتحانات همه هجمه‌ام رو به خواب فروریخت. وقتی نمی‌خوابیدم. حتی روز‌ها هم بیدار نبودم. خواب نبودم اما بیدار هم نه. هنوز هم نمیدانم چرا میخوابیم و دلایل فیزیولوژیک من را قانع نمیکند. اما خواب خوب است. این شماره باعث شد خیلی بیشتر‌ قدر خوابیدن را بدانم‌. 
من قبل از خواب میخواندمش و به طرز عجیبی سریع‌تر و بهتر می‌خوابیدم. و خواب‌های بیشتر و جالب‌تری میدیدم. 

دوتا روایت اول واقعیت را دوست نداشتم. به نظرم آمد این شماره باید ضعیف باشد اما نه. روایت‌های خوب هم داشت. داستان‌های خیلی خوب‌تر هم.  

توی بخش واقعیت، روایتِ مواجهه مستقیم با حرکت جوهری در خواب اجباری 
و توی بخش خیال، خواب اشیا و یک انفجار خیس را بیشتر از باقی دوست داشتم. 

بخش روبه‌رو هم اصلا خوب نبود. بی‌ربط بود.