یادداشت مهدیه عباسیان

        ل فصیح نویسنده ای است که همیشه راه هایی برای مجذوب کردن خواننده در چنته دارد. این بار در  نامه ای به دنیا روایت گر داستان دیگری از سال های جنگ می شود. نامه ای به دنیا با قطعه شعری از امیلی دیکنسون آغاز میشود ( قطعه شعری که گویی نام کتاب برگرفته از آن است) و با حضور شیرین و دائمی "جلال آریان" و بخش هایی از زندگی واقعی فصیح ادامه می یابد. 

در حقیقت می توان گفت فصیح در ابتدا، با بیان کردن انتهای داستان تو را شگفت زده می کند و با موجی از سوال و شگفتی تو را به خواندن ادامه داستان سوق می دهد. فصل های کتاب یک در میان بین زمان حال و گذشته در گردش است و تمام ابهامات ایجاد شده را تا انتها از بین می برد.

داستان در مورد زنی امریکایی است که ردپایی در گذشته ی جلال آریان دارد و به سبب او سرنوشتش به ایران و جنگ گره ای کور می خورد.

 

فصیح بسیار هوشمندانه به خواننده ی دائمی خود احترام می گذارد و با قرار دادن حلقه هایی نامرئی بین تمام کتاب هایش کاری میکند که هیچ وقت از این همراهی پشیمان نشوی.