یادداشت زهرا ساعدی

        کتاب روایت قتل ماریا ایریبارنه به دست خوان پابلو کاستل از زبان خودش است. کاستل نقاشی تنهاست که احساس می‌کند کسی او را درک نمی‌کند و در نمایشگاهی ارتباطی با ماریا حس می‌کند و به دنبالش می‌رود تا جایی که معشوق و بعد قاتلش می‌شود.
من کتاب را دوست نداشتم چون از روایت آدم شکاک مریض سمی خوشم نمی‌آمد و حسی در من زنده نمی‌کرد. شخصیت ماریا هم برایم عجیب بود. در کل تنها بخش کتاب که دوست داشتم تصویرسازی‌های نویسنده بود.