یادداشت بابک فروغی

        اولین تجربه من از خواندن آنچه به آن "کتاب شعر" می‌گویند؛خواندن کتاب "گریه‌های امپراتور" از فاضل نظری از اول تا به آخر، به سبک مطالعه کتب دیگر، که برای من اندکی کسالت آور بود و البته فکر می‌کنم شاید شیوه صحیح خواندن کتاب شعر این‌گونه نباشد! 

شعرهای کتاب برایم جدید نبودند و تقریباً همه را پیش از این، جسته و گریخته خوانده و حظ برده بودم، خواندن کتاب شعر، اما تجربه جدیدی است که در مورد تکرار آن دچار شک هستم... شاید در آینده بیشتر کتاب شعر بخوانم و شاید هم مثل سابق، به صورت گسسته و گلچین شده، شعرهای مورد علاقه‌ام را دنبال کنم.

بیت آخر کتاب به یادگار:
آب طلب نکرده همیشه مراد نیست 
گاهی بهانه‌ایست که قربانی‌ات کنند