یادداشت کوثردشتی

        استانبول و ترکیه و فرهنگ آش شله‌قلمکاری‌شان، برایم عجیب و جالب است. در لیست جاهایی که حتما یک بار باید بروم هم نام این کشور حزب باد چشمک می‌زند.
حالا که به اندازه‌ای که روحیه ماجراجویی‌ام دوست دارد سفر نمی‌روم، خواندن و شنیدن سفرنامه‌های خوب، یکی از جلادهنده‌های روح بلندپروازم می‌شود.
استامبولی دقیقا همان چیزی است که از سفرنامه تصور داشتم. پر از قصه، پر از دیده‌ها و شنیده‌های عجیب و پر از تاریخ و سرگذشت؛ قصه‌ آدم‌ها، قصه مکان‌ها، قصه‌های تاریخی و حتی قصه‌های فانتزی دهان به دهان چرخیده بین آدم‌ها.
استامبولی را هم گوش دادم. این‌بار هم با صدای نویسنده.
فکرمی‌کنم نویسنده توی کتاب تلاش کرده هیجان‌زده نباشد. تلاش کرده بدون جانب‌‌داری بنویسد. تا حدودی هم موفق بوده اما هیچ‌کس برای همیشه نمی‌تواند چیزهایی را که توی ذهنش می‌گذرد پنهان کند.