یادداشت Saeed A.
1403/10/15
برای منی که هنوز علقه های برخی سنت های فولکلور درون خانواده مان ریشه دارد وقتی قریب به بیست سال پیش در اوان نوجوانی توانستم شعر ترکی بخوانم این کتاب به منزله کتاب مقدس بود که مرا به سمت فطرتم فرا میخواند. جاهایی با بچه های روستا موقع خوردن آجیل چرشنبه خندیده ام و گاهی دلم همراه با فاطما خالا گرفته و شب عیدی نشسته و گریه کرده ام. شهریار زندگی نزیسته ولی فطری آذربایجان را سروده
0
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.