یادداشت آتنا ثنائی فرد
1403/5/6
4.7
8
عجب! :)
ایده‌ی بامزه‌ای داشت...
و فکر می‌کنم برای بچه‌ها هیجان‌انگیز باشه.
اگه اشتباه نکنم، به این‌که شخصیت‌هایِ توی داستان تصدیق کنن که دارن توسط افراد دیگه‌ای خونده یا تماشا (برای فیلم‌ها و بازی‌ها) می‌شن، می‌گن «شکستن دیوار چهارم». یعنی این‌که یه جورهایی شخصیت‌های توی داستان بگن: «آهای، مخاطب! ما خودمون خبر داریم که خیالی هستیم و تو داری داستان‌مون رو دنبال می‌کنی.»
و البته که فکر می‌کنم توی کتاب‌ها نسبت به فیلم‌ها و بازی‌ها، این اتفاق خیلی کمتر رخ می‌ده. (مگر رمان‌های کلاسیک که مستقیماً خواننده‌ها رو مورد مخاطب قرار می‌دن و قضیه‌شون تا حدی فرق داره.)
و توی گودریدز هم یک لیست مخصوصِ کتاب‌هایی هست که دیوار چهارم رو شکسته‌ن و تقریباً همه‌شون کتاب کودک هستن. پس این‌که دیوارِ چهارم بخواد توی یک کتاب این‌قدر واضح شکسته بشه، فکر کنم فقط توی کتاب کودک بامزه‌ای مثل «ما توی کتابیم» شدنی باشه! :)
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.