یادداشت هادی داودآبادی فراهانی

        در مورد متن خود کتاب جدا از قوت و دقت بی‌نظیر کتاب از مولفی چنین انتظار می‌رفت در موارد متشابه داوریهای بکند هرچند میپذیرم که این کتاب تاریخنگاری صرف نیست و در واقع بخشی ازنظام تبیین  نظریه سید مرتضی عسکری پیرامون آموزه‌های دو مدرسه خلافت و امامت از نگاه اوست؛ ولی از باب مثال نمونه‌ روایات مرتبط با عبدالله بن حسن علیه السلام قابل حمع و داوری است. (یادداشت جدایی می‌طلبد).
اما در باب این چاپ:
1. طراحی جلد ادایی که بیشتر مانع مطالعه است. جلد کتاب در عین زیبایی باید شسته رفته و خوش دست باشد و جای مجسمه سازی نیست. البته این نمونه خیلی افراطی نیست.
2.  این کتاب مسخرج از کتاب 3 جلدی معالم المدرستین مرحوم عسکری است اما ما نمی‌فهمیم با چه مواجهیم؟ و یک مرتبه به کتاب پرت می‌شویم. جای یک مقدمه که روش کار محققان و جایگاه این نوشته در کتاب اصلی مولف و... را نشان دهد خالی است.
3. مقدمه آقای جاودان اگرچه حاوی نکات خوبی است اما هیچ ربطی به این کتاب ندارد و فرقی نمیکرد اگر در صفحه یک روزنامه یا یادنامه علامه عسکری چاپ می‌شد.
4. ظاهرا استخراج سند وارجاعات متن با محققان بوده و از مرحوم عسکری نیست. ارجاعات و تعلیقات  قدری بی‌نظم است و گاه جایی که واقعا لازم است نیست.  در مورد آدرس اسناد هم اولا همه جا استخراج نشده، ثانیا وقتی منابع متقدم مورد نظر مولف هست افزودن منابع متاخری که عموما از همان منبع متقدم نقل میکنند بیمعنی است چرا که این دو در واقع یک سندو منبع هستند. اگر قدما هم بعضا این کار میکردند احتمالا برای اشاره به اعتبار آن روایت در نزد دیگر علما بوده.
4. اما ترجمه خوشخوان و روان بودو جز چند مورد ترجمه تحت اللفظی و گنگ یا محتاج به توضیح  کتاب به سرعت پیش میرفت و دست‌انداز نداشت.