[ما برای آنکه ایران، خانه خوبان شود، رنج دوران برده ایم.]
رنج، چه خون ها که بر گردن این واژه افتاده ...
از رنجی که میبریم
انسان به انسان، جاده به جاده و شهر به شهر ، سرنوشت آدمهایی است که سر خم نکردند و جان دادن را ترجیح دادند به ذلت .
دریغا که رنج را پایانی نیست.
