یادداشت حنانه علی پور

        همیشه خودنوشت ها بهم انگیزه میدن ؛ اینکه چطور اون آدم از جایی که ازش انتظار نمیرفته بتونه کاری بکنه، رسیده به جایی که حالا بهش افتخار می‌کنیم . البته که اگه این آدم به جایی که ما بهش میگیم «موفقیت » هم نمیرسید ، بازم برام قابل احترام بود . 
مخصوصا این خودنوشت نشونم داد که سختی ها بعد گذشتنشون شیرین میشن ، اینکه هیچ چیزی جای لمس تک تک موجودات تو طبیعت رو‌ نمیگیره ، به قول خود نویسنده،  روزگار اینجوریست :  همه اش تلخ نیست لذت هم دارد، لذت پیدا کردن دوست و خانواده🌊🥹