یادداشت سمانه بهمنی

        پیکرفرهاد...از عنوان شروع کنم به گفتن.
از هوش مصنوعی سوال کردم از ارتباط "پیکرفرهاد"با متن و بطن داستان:
[ما با پیکرفرهاد روبه روایم نه خود او. این یعنی ما با باقی مانده ای از یک انسان،یک رویا یا یک تاریخ مواجه ایم. 'پیکر'می تواند نمادی باشد از چیزی که دیگر زنده نیست ولی هنوز حضور سنگینی دارد..]
از عنوان میپرم به یادداشت معروفی جان در پایان کتاب، که گفته این کتاب به نوعی ادای دِین به بوف کورِ صادق هدایت بوده..
پس میشه گفت مطالعه ی بوف کور یک پیش نیازه برای  این کتاب.
روایت تکه تکه و غیرخطیه. پر از پرش های زمانی و ذهنی..
توصیفات عمیق و ظریف..
به حتم و قطع ارزش خوندن داره..♡
《نصفه شب۸تیرِ۰۴》