یادداشت معصومه اسدی

        کتاب روزگار وصل
در تاریخ ۱۴۰۴/۳/۲۷ تمام شد
توی دو روز خوندمش. این کتاب با کتاب ملت عشق شباهت داره. ملت عشق رو حدود ۵ سال پیش مطالعه کرده بودم چیزی ازش یادم نمونده بود ولی توی هر دو کتاب به مولوی و اشعارش اشاره شده و چون علاقه شخصی به اشعارش دارم بنابراین خوندن کتاب رو ادامه دادم.
چند نکته راجع به روزگار وصل:
رمان روان و خیلی کوتاه ۱۲۶ صفحه ای و البته کتاب تازه چاپ هست مربوط به سال ۱۴۰۰. مطالب انگیزشی داشت و در نوع خودش برام جالب بود چون نویسنده ایرانی که کتاب انگیزشی با چاشنی و استدلال قرآنی بنویسه تا به حال نداشتیم فکر میکنم و این اولین رمان انگیزشی ایرانیه به نظرم که مثال های ساده از طبیعت و زندگی میزنه و به فرهنگ ایرانی هم اشاره میکنه.
یه جورایی همه جانبه است و همه چیز رو پوشش میده. موضوع کتاب به روز و امروزی هست یعنی در زمان حال  که اینترنت و تکنولوژیه روایت میشه. نویسنده شخصیت اصلی داستان رو که خانم هست از قشر معمولی و متوسط ایرانی انتخاب میکنه که توی زندگیش با مشکلاتی روبه رو میشه که میخواد حل کنه اما مستاصل شده...(دیگه بیشتر اسپویل نمیکنم که خودتون بخونید)
کتاب مناسبی بود و شاید مفید، برای خانم ها بیشتر... 
با اینکه سبک انگیزشی رو دوست ندارم ولی خب داستانش کشش رو برام ایجاد کرد که کنجکاو باشم تَهش چی میشه. یه جورایی معمایی و انگیزشی بود چون صفحات آخر شوکه شدم میگم چیز جدیدی بود برام. چنین چیزی نخونده بودم تا حالا.
خیلی پیشنهاد نمیکنم ولی جملات قشنگی داشت و آموزنده بود...