یادداشت محمد صادق جوادزاده

        قوانین چارتین از عمرو عبد الحمید یه داستان تخیلیه که با یه فضای مرموز و متفاوت، ماجرای جامعه‌ای با قوانین عجیب رو روایت می‌کنه.
این کتاب با این جلد، حاوی سگانه کامل این کتابه. 

توی شهر چارتین، یه سری قوانین سختگیرانه حاکمه، قوانینی که هیچ‌کس نمی‌دونه از کجا اومدن یا چرا باید رعایت بشن، اما همه بدون چون‌وچرا ازشون پیروی می‌کنن. شخصیت اصلی داستان، آدم، به دنبال کشف حقیقت این قوانین و سرنوشت خودش، قدم توی مسیری پر از ابهام و خطر می‌ذاره.

عبد الحمید توی این کتاب، با یه روایت جذاب و پر از تعلیق، به مفاهیمی مثل آزادی، جبر، سرنوشت و حقیقت می‌پردازه. قوانین چارتین یه داستانیه که بهت یادآوری می‌کنه همیشه نباید چیزی رو فقط به خاطر اینکه همه قبولش دارن، درست بدونی—گاهی لازمه سؤال بپرسی، حتی اگه جوابش دنیا رو برات تغییر بده.

امتیازم شاید به این کتاب ظالمانه باشه، اما بنظرم، دیگه همه‌چیز زیادی غیر منطقی و ظالمانه در این کتاب پیش می‌ره و به شدت فضای آشنای خاورمیانه‌ای / ایرانی داره و یادآور ظلم‌ها و شرایط آشنا برای ماست. بخاطر همین، من نتونستم این کتاب رو تموم کنم و برام خیلی آزاردهنده بود. کلا از کتاب‌هایی در این فضا و این تم خوشم نمیاد و خوندن سرنوشت این آدم‌ها علاوه بر اذیت کننده بودن، دیگه به شدت خسته‌کننده و تکراری شده.